Niedokończone historie / 2008 / Unfinished histories

Niedokończone historie – instalacja, obiekty, video, collage , 2008, Residencia Corazon, La Plata, Argentina

/

Unfinished History – installation, objects, video, collage , 2008, Residencia Corazon, La Plata, Argentina

Historia budynków wydaje się nigdy nie mieć końca, w każdej chwili dany obiekt może zostać zmodernizowany, można dobudować nową część i wyburzyć starą, co kompletnie zmieni pierwotny wygląd budynku. Nie bez przyczyny upodobano sobie właśnie tkankę architektoniczną jako miejsce do wypowiadania swojej niezgody na zastaną rzeczywistość oraz na opowiadanie o tym, co boli społeczeństwo. Podobnie jak w Polsce, odnalazłam w La Plata wiele wybudowanych form, które z wielu przyczyn nie zostały ukończone lub utraciły swoje pierwotne przeznaczenie. W Polsce są to najczęściej pozostałości z lat 70/80. Dzisiaj obiekty te są często skorupami, które, według wielu ludzi, szpacą miasto. Dla mnie te budowle opowiadają historię kraju, mówią o jego potknięciach i porażkach.

Interesują mnie więc pewne punkty zbieżne, w których historia dwóch zupełnie innych krajów, zaczyna się nieoczekiwanie stykać. Punktami tymi może być nie do końca wyjaśniona historia, prześladowania i represje, zniknięcia, oraz wszystko to, co wciąż uwiera, wciąż boli.

Na wystawie pojawiły się  prace dotyczące tej tematyki; są to celowo uproszczone makiety obiektów architektonicznopodobnych znalezionych w La Plata, fotografia z której “znika” J.J.Lopez, tekst wykonany w stylu filete, umieszczony w ścianie (Me duele tambien ) oraz video łączące elementy architektury i historii zaczerpniętej z noweli “Recortes de prensa” Julio Cortazara.

/
Story of buildings seems to have never end, at any time the object can be modernized, you can build a new part of it, and to demolish old, which completely change the look of the original building. Not without reason people took a liking for the architectural tissue as a place to express their disagreement  on the objective reality and the story about what hurts society. As in Poland, I have found in La Plata many built forms, which, for a variety of reasons, have not been completed or have lost their original purpose. In Poland the most of that buildings are the residue of the 1970’s and 80’s, from the period of communism. Nowadays, these facilities are often crust, which, according to many people, disfigure the city. For me these buildings telling the story about the country, speak about its tripping and failures and sometimes also about the successes.
So I am interested in some convergent points, in which the story of two completely other countries begin to come close in unexpectedly way. Convergent points like history from the last century, which is still unknown, persecutions and repressions, the disappearance of many people, which was never explained and many pointless decisions of government. Not finished and not clear history which doesn’t have its natural end or is adulterated, still oppresses, still hurts.
At the exhibition, there are few works concerns this themes; like deliberately simplified models of objects found in La Plata and in outskirts, photograph from which “disappears” a figure which was showed on it , short text placed on the wall and video combining elements of architecture and history derived from the novel “Press clippings” by Julio Cortázar.