Bloodbuzz Ohio / 2011

Bloodbuzz Ohio, cykl prac (akcja, video-art, dokumentacja, projekcja dla duchów, obiekt), Utopia/Ohio/USA, 2011

/

Bloodbuzz Ohio, action, video-art, video and photo documentation, screening for ghosts, Utopia/Ohio/USA / 2011

Podczas pobytu w USA artystka pracowała nad swoimi realizacjami w Nowym Jorku oraz w Utopii w stanie Ohio – opuszczonej miejscowości, którą odnalazła podróżując śladami dziewiętnastowiecznych, utopijnych osad.

Utopia założona w połowie XIX wieku przez zwolenników koncepcji Charlesa Fouriera, opisywana współcześnie jako miasto-widmo jest w rzeczywistości małą, wciąż zamieszkaną, wioską na brzegu rzeki Ohio. Założyciele osady byli przekonani, że dzięki funkcjonowaniu według restrykcyjnych zasad i prowadzeniu przykładnego życia w stworzonych przez siebie komunach, są w stanie przywrócić pokój na Ziemi. Wierzyli, że znakiem zwiastującym wstąpienie świata w ten mający trwać trzydzieści pięć tysięcy lat okres powszechnego szczęścia, będzie przemiana wszystkich rzek i oceanów w lemoniadę. Osada przetrwała w pierwotnej formie zaledwie trzy lata – w 1847 roku rzeka Ohio zalała Utopię niszcząc ją doszczętnie. W powodzi zginęli wszyscy wyznawcy lemoniadowej teorii pokoju. Legenda, kultywowana przez współczesnych mieszkańców wioski, głosi, że wieczorami na brzegu rzeki, można natknąć się na duchy tragicznie zmarłych założycieli osady.

Prace, które artystka stworzyła w USA, czerpały zarówno z historii Utopii jak i innych tego rodzaju miejscowości tworzonych licznie przez dziewiętnastowiecznych osadników. Dzieła Paweli odwołują się do problematyki eskapizmu, do zwrotu w kierunku bytu wyobrażonego, oderwanego od realnego świata. Są poszukiwaniem miejsca, w którym spotykają się różne rzeczywistości, miejsca załamania, w którego sąsiedztwie rodzą się surrealistyczne potrzeby oraz pomysły na odrzucenie zastanej rzeczywistości i skonstruowanie „nowego, wspaniałego świata”.

Inspiracje Paweli widoczne są w dziełach i działaniach takich jak: zorganizowana na brzegu rzeki Ohio w Utopii projekcja video Ocean/Lemonade, której jedynymi widzami były duchy dziewiętnastowiecznych osadników, próba ponownego usankcjonowania koncepcji lemoniadowego oceanu (How about lemonade, billboard dla fourierystów, 2011), badanie cech wspólnych współczesnych społeczeństw oraz nieistniejących już społeczności utopijnych (cykl trzech prac video Otke Notive: The New Harmonists, The Shakers, The Perfectionists), poszukiwanie nowego obiektu kultu pośród przedmiotów codziennego użytku (Obiekt bez tytułu/Szatan, obiekt, 2012), tworzenie koncepcji nowych osad, sfałszowanie istnienia czegoś, co nigdy nie miało okazji się wydarzyć (Osada, kolaż, 2011, przeniesienie dziewiętnastowiecznej koncepcji do współczesnej przestrzeni miejskiej (Otke Notive, obiekt, 2011), zderzenie widza ze nietrwałością koncepcji intelektualnych i dużego prawdopodobieństwa ich gwałtownego upadku (Upadek, obiekt, 2012).

/

During her stay in the USA the artist worked on her projects in New York and in Utopia, Ohio – an abandoned town, that she came across while following the footsteps of XIX century utopian settlements.

Utopia was found in the first half of the XIX century by followers of Charles Fourier’s theories. Today some sources say it is a ghost-town but in fact it is a small inhabited village by the Ohio river. The founders of the settlement were sure that if they follow strict rules and lead an exemplary life in their self made communes, they will be able to bring back world peace. They believed that this joyful era will last for 35 thousand years and will begin with all the oceans and rivers turning into lemonade. In its first form Utopia survived only for three years: in 1847 it was flooded and completely destroyed by the Ohio river. All those who believed in the lemonade theory died in the flood. The legend told by those who live in Utopia today says that in the evenings one can still meet the ghost of the old utopians wondering by the river bank.

The works created by the artist were drawn from both: the story of Utopia, and from other places alike that were created in great numbers by XIX century settlers. Pawela’s works refer to the issues of escapism and imagined existence that has no touch with reality. They are an attempt to look for the place where many realities clash, near which surreal needs and ideas to throw away the given reality are born. A quest for a place from which one thinks one can see a “brave new world”.

Pawela’s inspirations are visible in such actions and works as: the Ocean/Lemonade video projection for ghosts of XIX century settlers, organized in Utopia on the river bank of the Ohio river, an attempt to sanction once again the idea of a lemonade ocean (How about Lemonade, billboard , 2011), a research trying to find a common ground for a modern society and long gone utopian societies (three videos from Otke Notive cycle: The New Harmonists, The Shakers, The Perfectionists, a search for a new object of cult among objects of an everyday use (Untitled/Satan, object, 2012), creating an idea of new settlements, falsifying their existence in real life (Settlement, collage, 2011), transferring an XIX century idea to modern time public space (Otke Notive, object, 2011), facing the viewer with the impermanence of intellectual ideas and a possibility of their sudden collapse (The Fall, object, 2012).